Ai që dëshmon, veçanërisht në gjykatë: testant, dëshmues, dëshmitar. Ligji: deponent.
Si quhet një dëshmitar?
dëshmues, deponent, emër deponues. një person që dëshmon ose jep një depozitë.
Çfarë është për të dëshmuar nën betim?
1. a. Një deklaratë nga një dëshmitar nën betim, si ajo e dhënë përpara një gjykate ose organi këshillues. b. Të gjitha këto deklarata, të folura ose të shkruara, të ofruara në një çështje ligjore ose seancë dëgjimore.
A është Dëshmitari një fjalë?
tes•ti•fy. 1. për të dëshmuar; jepni dëshmi. 2. për të dhënë dëshmi nën betim, usu. në gjykatë.
Çfarë do të thotë dëshmitar?
: për të bërë një deklaratë solemne nën betim ose pohim me qëllim të vërtetimit të një fakti: jepni dëshmi. folje kalimtare.: për të deklaruar në dëshmi. Fjalë të tjera nga dëshmoj. emër dëshmues.