Ecja idiopatike me gishtat e këmbës, nganjëherë referuar si e zakonshme ose e sjelljes, ndodh kur një fëmijë ecën mbi topat e këmbëve për një arsye të panjohur. Ky term zbatohet për ecjen e gishtave të këmbës në një fëmijë që është vlerësuar nga mjeku i tij dhe nuk është identifikuar asnjë arsye mjekësore.
Çfarë është një këmbësor idiopatik i gishtërinjve?
Në shumicën dërrmuese të rasteve, megjithatë, ecja e vazhdueshme e gishtërinjve është "idiopatike", që do të thotë se shkaku i saktë nuk dihet. Fëmijët më të rritur që vazhdojnë të ecin me gishtat e këmbëve mund ta bëjnë këtë thjesht nga zakoni ose sepse muskujt dhe tendinat në viçat e tyre janë bërë më të shtrënguara me kalimin e kohës.
Si e rregulloni ecjen idiopatike të gishtit?
Nëse një problem fizik po kontribuon në ecjen e gishtave, opsionet e trajtimit mund të përfshijnë:
- Terapia fizike. Shtrirja e lehtë e muskujve të këmbës dhe këmbës mund të përmirësojë ecjen e fëmijës suaj.
- Këmba ose shirita të këmbëve. Ndonjëherë këto ndihmojnë në promovimin e një ecjeje normale.
- Transmetim serial. …
- OnabotulinumtoxinA. …
- Kirurgji.
A është e keqe ecja idiopatike?
Ecja idiopatike me gishtat e këmbës mund të çojë në shtrëngim të muskujve të viçit dhe ulje të lëvizjes së kyçeve të këmbëve. Trajtimi për fëmijët më të vegjël se gjashtë vjeç përfshin shtrirje të viçit, shtrirje të tendinit të Akilit dhe ushtrime ulur në këmbë.
Çfarë e shkakton ecjen idiopatike të gishtit?
Ecja me gishta mund të shkaktohet nga paraliza cerebrale, kontraktura kongjenitale eTetiva e Akilit ose çrregullime muskulare paralitike si Distrofia Muskulare Duchenne. Ecja e këmbëve idiopatike mund të shoqërohet me çrregullime zhvillimore si autizmi ose çrregullime të tjera miopatike ose neuropatike.
