Një përdorim i zakonshëm publik për mtDNA në testimin e ADN-së është në përcaktimin e prejardhjes. Për shkak se mtADNA nuk ndryshon aq shpejt sa ADN-ja bërthamore dhe për shkak se nuk përzihet me ADN-në e babait (atëror), ajo lë një regjistrim më të qartë të prejardhjes së largët – edhe pse vetëm përmes prejardhjes së nënës (prejardhjes së nënës).
Pse është e dobishme ADN-ja mitokondriale?
Në gjenetikën antropologjike, mtDNA është e dobishme për të gjurmuar shpërndarjen gjeografike të variacionit gjenetik, për hetimin e zgjerimeve, migrimeve dhe modeleve të tjera të rrjedhës së gjeneve. mtADNA është e aplikuar gjerësisht në shkencën e mjekësisë ligjore. Është një mjet i fuqishëm për të identifikuar mbetjet njerëzore.
Pse përdoret ADN-ja mitokondriale në vend të ADN-së bërthamore?
Përparësitë më të rëndësishme të përdorimit të mtDNA janë aftësia e tij e brendshme për t'i rezistuar degradimit dhe numri i lartë i kopjeve brenda qelizës në krahasim me ADN-në bërthamore (nuDNA). Çdo qelizë përmban rreth 1000 mitokondri, dhe ka 2-10 kopje të mtADNA për mitokondri [98].
Çfarë është ADN-ja mitokondriale dhe për çfarë mund të përdoret?
ADN mitokondriale (mtDNA ose mDNA) është ADN e vendosur në mitokondri, organele qelizore brenda qelizave eukariote që shndërrojnë energjinë kimike nga ushqimi në një formë që qelizat mund ta përdorin, adenozinë trifosfat (ATP).
Kur do të përdoret analiza e ADN-së mitokondriale?
Kjo e bën mtADNA të dobishme në shkencën mjekoligjore kur ADN-ja dëmtohet osedegraduar. mtADNA është shumë e konservuar, që do të thotë se, megjithëse i nënshtrohet rikombinimit, ajo rikombinohet me ato që duhet të jenë kopje identike të vetvetes. Megjithatë, shkalla e mutacionit të mtDNA është dhjetë herë më e lartë se ajo e ADN-së bërthamore.
