Acidet sialike ekzistojnë gjithashtu në shumë lëngje të trupit të njeriut duke përfshirë pështymën, lëngun gastrik, serumin, urinën, lotët dhe qumështin e njeriut (Tabela 2). Acidi sialik i lirë gjendet në urinë, veçanërisht në pacientët me sëmundjen sialuria, ku deri në 7 g acid sialik mund të eliminohen në 1 ditë (Montreuil et al, 1968).
Nga vjen acidi sialik?
Acidet sialike zakonisht janë pjesë e glikoproteinave, glikolipideve ose gangliozideve, ku ato dekorojnë fundin e zinxhirëve të sheqerit në sipërfaqen e qelizave ose proteinave të tretshme. Megjithatë, acidet sialike janë vërejtur gjithashtu në embrionet Drosophila dhe insekte të tjera. Në përgjithësi, bimët duket se nuk përmbajnë ose shfaqin acide sialik.
Çfarë përmban acid sialik?
Burimet dietike që janë të pasura me Neu5Gc përfshijnë mish të kuq si viçi, derri, qengji, dhe në një shkallë shumë më të vogël, produktet e qumështit të lopës. Vlen të përmendet fakti që bimët dhe shpendët nuk përmbajnë Neu5Gc dhe se mostrat e peshkut të studiuara deri më tani përmbajnë sasi të ulëta deri në gjurmë (58, 60).
Cili është qëllimi i acidit sialik?
Acidet sialike (Sias) janë sheqerna me nëntë atome karboni që zakonisht paraqiten si mbetje përfundimtare të glikoproteinave dhe glikolipideve në sipërfaqen e qelizës ose të sekretuara. Ata kanë role të rëndësishme në komunikimin qelizor dhe gjithashtu në infeksionin dhe mbijetesën e patogjenëve.
Çfarë është biologjia e acidit sialik?
Acidet sialike ose acidet N-acetilneuraminike (Neu5Ac) janë një grup i larmishëm me 9-karbonMonosakaridet e karboksiluara të sintetizuara te kafshët, të pranishme në skajin më të jashtëm të zinxhirëve karbohidrate të lidhura me N dhe të lidhura me O dhe në glikokonjugatet e lidhura me lipidet (Fig. 1, 1-6) dhe mungesë në bimë.
